Necip Fazıl’dan…
(1)
Neslihan Kısakürek’e…
13.10.44
Pek sevgili karıcığım;
Mektubun, dün akşam, tam beş günde elime geçti. Bu teehhüre aklım ermedi. Her neyse, mahzunluğum kısmen geçti. Ben fevkalade iyiyim. Geceli gündüzlü emrimi bekliyorum. Daha bir işaret yok… Bugün telgrafla Ankara’dan soracağım. Vazifelerine intizamla devamın beni son derece memnun etti. Ben de çok şükür aynı intizam içindeyim. Allah, tam gönlümüzden ve en büyük aşkla bağlı olduğumuz Allah, hepimizi, bu ve öteki dünyada saadete nail etsin… Seni Allah’a emanet ederim, hasretle öperim.
Kocan
Necip Fazıl
Mehmed Kısakürek’e…
23.6.1967
Sevgili evladım;
Telefonum arızalı olduğu için Ragıp Şener’e sana (300) göndermesi emrini şu anda mektupla bildirdim. Derhal takip et ve al! Allah seni muvaffak ve mesut etsin… Annene hiçbir istek ve şikayette bulunma ve doğruca beni ara!.. Ben seni pazarertesi öğleye doğru arar ve vaziyeti öğrenirim
Allah’a emanet ol!..
Necip Fazıl
